شیعه ای که بسیار خوشحال به نظر می رسید، به محضر امام جواد(علیه السلام) آمد؛ حضرت به او فرمودند: چرا این گونه تو را شادمان می نگرم؟
شیعه عرض کرد: ای پسر رسول خدا! از پدرت شنیدم می فرمود: سزاوارترین روز برای شادی کردن، آن روزیست که خداوند به انسان توفیق نیکی کردن و انفاق نمودن به برادران دینی اش را دهد و من امروز به ده نفر از برادران دینی ام که فقیر و عیالمند بودند مقداری پول و خوار و بار دادم؛ از این رو خوشحال هستم.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: سوگند به جانم، سزاوار است که تو خوشحال باشی، اگر عمل نیک خود را حبط و پوچ نساخته باشی و یا بعداً حبط و پوچ نکنی! شیعه عرض کرد: با اینکه من از شیعیان خالص شما هستم، چگونه عمل نیکم را حبط و پوچ می کنم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: با همین سخنی که گفتی، کارهای نیک و انفاقهای خود را حبط و پوچ نمودی(ادعای شیعه خالص بودن، کار ساده ای نیست) شیعه دوباره عرض کرد: بیشتر توضیح بدهید.. امام جواد(علیه السلام) هم فرمودند: این آیه را بخوان: یا ایهاالذین آمنوا لاتبطلوا صدقاتکم بالمن والاذی : ای کسانی که ایمان آورده اید، بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید(سوره بقره – آیه 264) شیعه عرض کرد: من به آن افرادیکه صدقه دادم، منت نگذاشتم و آنها را آزار ننمودم.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: خداوند فرموده اند: لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الاذی(بخششهای خود را با منت و آزار، باطل و پوچ نسازید) نفرموده تنها منت و آزار بر آنانکه می بخشید، بلکه خواه منت و آزار بر آنان باشد یا دیگران.. آیا به نظر تو آزار به بخشش گیرندگان شدیدتر است، یا آزار به فرشتگان مراقب اعمال تو و یا آزار به ما؟ شیعه عرض کرد: آزار به فرشتگان و آزار به شما، شدیدتر است.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: تو فرشتگان و مرا آزار دادی و بخشش خود را باطل نمودی.. شیعه عرض کرد: چرا باطل کردم؟ و چگونه شما را آزار دادم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: این که گفتی: چگونه باطل نمودم با اینکه من از شیعیان خالص شما هستم؟ همین ادعای بزرگ، ما را آزار داد.. سپس فرمودند: وای بر تو! آیا می دانی شیعه خالص ما کیست؟ شیعه خالص ما حزبیل! مؤمن آل فرعون، و حبیب نجار صاحب یس و سلمان و ابوذر و مقداد و عمارهستند.. تو خود را در صف این افراد برجسته قرار دادی و با این ادعا فرشتگان و ما را آزردی.. آن شیعه به گناه و تقصیر خود اعتراف کرد و استغفار و توبه نمود و عرض کرد: اگر نگویم شیعه خالص شما هستم پس چه بگویم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: بگو من از دوستان شما هستم، دوستان شما را دوست دارم و دشمنان شما را دشمن دارم.. او چنین گفت و از گفته قبلیش استغفار کرد، سپس امام جواد(علیه السلام) فرمودند: اکنون پاداش بخششهای تو، به تو بازگشت و حبط و بطان آنها برطرف گردید.. منبع : بحارالانوار/ جلد 68/ صفحه 159
اللهم صلی علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم |
